مرگ خوب است برای همسایه و یا : مرگ خوب است " اما " برای همسایه ! در طول روزهای گذشته از عدالت می نوشتم و اتفاق خوبی هم که افتاده بود این بود که انتخاب چنین موضوعی حساسیت زیادی را ایجاد نکرد من می نوشتم و اظهار نظرهایی هم صورت می گرفت انگار که " عدالت " چون از آن سخن زیاد گفته می شود و همه می گویند پس چه ایرادی دارد این یکی هم راجع به " عدالت " بنویسد و شاید هر چه دلش خواست را بنویسد _ اشکالی هم ندارد .

تجربه های تلخ گذشته سبب شده بود که محتاطاه و با تکیه بر تمثیل ها دست به عصا بنویسم تا مبادا کسی را برنجاند و یا خدای نکرده به گوشه قبای کسی بر بخورد .

تا این که : مرگ به سراغ من هم آمد _ سایه پر مهر و گسترده عدالت ، آفتاب تیز و تند بی عدالتی را از سر من و خانواده ام دور کرد !!! نه _ برعکس نوشتم سایه بی مهری و بی عدالتی بر سر من و خانواده ام افکنده شد و آفتاب پر مهر عدالت را پوشاند !!!

هر چقدر فکر می کنم می بینم استفاده از الفاظ درشت و گنده گویی و بالا نشینی چه از سوی فرهیختگان و اندیشمندان ( ابدا منظورم خودم نیست ) چه از سوی مسوولان و دست اندرکاران هیچ فایده ای به حال کسی ندارد . درختی را که از رگ و ریشه کرم خورده باشد و پوسیده شده باشد ثمر و میوه ای جز کرم و آفت ندارد حالا بیا و با کلام زیبا قربان صدقه اش برو و یا با قیچی آرایشگری سر شاخه هایش را حرس کن فایده که ندارد هیچ رنج مضاعف است .

وای از آن وقتی که ریشه های این درخت هم در لجن و گند و کثافت باشد .

ما مردم مثل مرغ های کوچکی هستیم که در جا به جای سر شاخه های این درخت تناور و لا بلای برگ هایش روزگار می گذرانیم خبر از تنه و ریشه ها نداریم . از ترس بی خانمانی جرات نداریم نه به پایین ، نه به بالا و سوی آسمان و حتی به سمت درخت های دیگر نگاه کنیم .

بوی گند و لجن را احساس می کنیم ، فساد را با چشم می بینیم اما ... اما از ترس شکستن سر شاخه های باریکی که رویش خانه ساخته ایم با این ماجرای زندگی چند صد ساله همراه می شویم .

از میان ما برخی منافع خود را در بقای این زندگی می دانند . روی شاخه های بالاتری زندگی می کنند و زیر پایشان استوارتر است و درست همان ها هستند که تعفن و لجن را برای دیگران می خواهند : به مرغ های دیگر تحمیل می کنند و برایشان از آن بلندی آواز می خوانند اما حداقل ، مرغی که دل به این آواز خوش کرده ، به همان جایی که لانه ساخته قانع است و چشم طمع به جوجه های دیگر مرغ ها ندارد .

این معنای عدالت نیست اما روابط مرغانه دیگری در این علفزار در هم حاکم است که دل آدمی را به درد می آورد . به عنوان مثال کوچکترین بی عدالتی در حق خویشاوندی از هر یک از ما مرغان خاموش و تسلیم و سر به زیر به یادمان می آورد که چه بی عدالتی بر زندگیمان حاکم است .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: